Beste blogger,
Hierbij nog een kort artikel dat ik gevonden heb in "Klasse voor Leraren". U kan dit hieronder nalezen. De meeste items vind je terug in mijn vorige berichten omdat dit artikel gebaseerd is op het besproken boek: Kinderen rouwen ook (bron 1).
Bron: artikel in Klasse voor leraren
Dit artikel zet je toch weer even met de voeten op grond. Het geeft aan hoeveel je op school met een verlies te kampen krijgt. Dus ook bij kleuters. In 20 % van de scholen wordt verdriet, verlies "doodgezwegen". Taboe voor tranen.
Dit kan ik alleen beamen, hoewel ik mijn mening hierover toch wel moet herzien. Hoe meer ik erover lees, hoe meer ik besef dat werken rond verlies echt wel noodzakelijk is op school en niet alleen als het zich voordoet. Toch vinden leerkrachten dat ze leerlingen dan moeten informeren en opvangen. Maar hebben ze er al eens bij stilgestaan HOE ze dat gaan doen? Inderdaad, hier hoor ik mezelf spreken: jazeker wij moeten er voor de kinderen zijn. Ik ben dan ook heel blij met het feit dat ik deze taak kreeg. Nu weet ik er toch al iets van, ik bereid me voor op die ene dag die ik eigenlijk niet wil meemaken: een kleuter in rouw.
Ik kan alle leerkrachten, opvoeders, studenten,... dit deze blog lezen alleen maar aanraden om eens stil te staan bij jezelf: weet jij hoe je een kind in rouw opvangt, begeleidt?
Sandra
Geen opmerkingen:
Een reactie posten